ပညာေရးစနစ္ ဘာလဲ ?? ဘယ္လဲ ??

ကြ်န္ေတာ္႔ ေခါင္းထဲ အျမဲတမ္းေတြးျဖစ္ေနတဲ႔ အရာက ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ အခြင္႔အလမ္းပြင္႔လင္းတဲ႔ ပညာေရးပါပဲ ။ မူႀကိဳ အရြယ္ကစလို႔ ဆရာမတိုင္ေပးတာ ေနာက္ကေန ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးလိုက္ဆိုခဲ႔တယ္ ။ မူလတန္းတုန္းက "ေအာင္ဆန္းဇာနည္ " လို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ နိုင္ငံသားေကာင္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ထားရွိရမယ္႔ နွလံုးရည္ေတြသိျမင္လာေအာင္ လံႈ႕ေဆာ္ေပးခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာေတြ ။ "ကုေဋ ၈၀ သူေဌးသား "တို႔လို ပညာမတတ္ရင္ ဘဝၾကမ္းတမ္းေစေၾကာင္း ကဗ်ာေလးေတြက ေခါင္းထဲ သံမိႈ ရိုက္သလို ဆြဲေနေစခဲ႔ပါတယ္ ။ ပညာေရးနဲ႔စာရိတၱပိုင္းဟာ အနာဂတ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာမယ္႔ ကေလးငယ္ေတြအတြက္ တကယ္႔ကိုအေရးပါေၾကာင္း ငယ္ငယ္ေလးထဲက အသည္းထဲစြဲေနခဲ႔တယ္ ။ အလယ္တန္း အထက္တန္းမွအစ ယခု ေကာလိပ္ေက်ာင္းတက္ေနတဲ႔အခ်ိန္ထိ ပညာေရးစနစ္ဟာ က်ေနာ္တို႔ ထူးထူးျခားျခား မႀကံဳ ေတြ႕ခဲ႔ရပါဘူး ။ ေက်ာင္းမွာေပးလိုက္တဲ႔ စာကို မ်က္စိမွိတ္ အလြတ္က်က္မယ္ ။ အတန္းပိုင္ဆီမွာ က်ဴ ရွင္ တက္မယ္ ။ ဆရာမ ေပးတဲ႔အတိုင္းသာ သည္ ၏ မလြဲ က်က္မွတ္ ။ ေျဖဆိုခဲ႔ရတာ ယခု တကၠသိုလ္ပညာေရးထိတိုင္ေအာင္ပါပဲ ။

ေရွးခါက က်ေနာ္တို႔ အဖိုး အေဖ လက္ထက္ေတြကဆိုလ်ွင္ က်ဴ ရွင္ ဆိုတာမရွိပါဘူး ။ ေက်ာင္းမွာေပးလိုက္တဲ႔စာကို ကိုယ္႔အားကိုယ္ကိုးၿပီး ျပန္လည္ က်က္မွတ္ရတယ္ ။ ကိုယ္႔အရည္အခ်င္းအစစ္သာ ထုတ္ေဖာ္ခြင္႔ရၾကတယ္ ။ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုးမွ ၁၀ တန္းေအာင္သူကို လက္ခ်ိဳးေရ ၾကည္႔လို႔ ရပါတယ္ ။ေရွးအခါက ဆရာ ဆရာမ ေတြဆိုလည္း စာသင္ၾကားယံုသာမကပဲ အနာဂတ္ကေလးငယ္ေတြအတြက္ စိတ္ဓာတ္စြမ္းအင္ေတြပါ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္းေပးခဲ႔ၾကပါတယ္ ။ ထိုဆရာ ဆရာမမ်ိဳး ယခုေခတ္ က်ေနာ္ပညာသင္ၾကားခဲ႔တဲ႔ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဆံုေတြ႕ခဲ႕တာ ၅ ေယာက္မျပည္႔ပါဘူး ။ ရဲရဲႀကီးေျပာရဲပါတယ္ ။ က်ေနာ္ ေတြ႕ႀကံဳ ခဲ႔တဲ႔ ထိုသို႔ေသာဆရာေတြဟာလည္း ယခင္ က်ေနာ္တို႔မိဘေတြလက္ထက္ကတည္းက တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ၾကတာပါ ။ ယခုခ်ိန္ထိ သူတို႔ မရွိလ်ွင္ မျဖစ္တဲ႔အေျခမ်ိဳးကို ဆိုက္ေရာက္ေနပါတယ္ ။ ယခုေခတ္ခါမွာေတာ႔ တိုင္းျပည္မွာ ဘြဲ႕ရတဲ႔ လူငယ္ေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါ ။ ရွိသမ်ွအလုပ္အကိုင္ေတြ ေနရာလြတ္မရွိေအာင္ကို ဘြဲ႕လက္မွတ္ကိုင္ထားသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ တကယ္ တမ္း အရည္အေသြးျပည္႔မွီ တဲ႔ လုငယ္ဆိုတာ လက္ညိႈးထိုး ေရၾကည္႔ဖို႔ခက္ပါလိမ္႔မယ္ ။ ရွိတယ္ ။ ရွားပါတယ္ ။

  က်ေနာ္႔အသိ ေရွးလူႀကီးတစ္ေယာက္ကိုေမးဖူးပါတယ္ ။ ယခုေခတ္မွာပညာေရးကို ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ ။ ဘြဲ႕မရသူေတြြ အလုပ္ပိုပင္ပန္းမယ္ ။ ဘြဲ႕ရသူေတြ သိပ္မပင္ပန္းဘူး ။ ဒီေလာက္ပဲ အဲ႔ထက္မပိုဘူး တဲ႔ ။ က်ေနာ္တို႔ နိုင္ငံက ဘြဲ႕ရတစ္ေယာက္ဟာ အဲ႔ေလာက္ထိပဲ အခြင္႔လမ္းရွိသလား ။ သူမ်ားနိုင္ငံကဆိုရင္ ဘြဲ႕ရတစ္ေယာက္ရဲ႕အရည္အခ်င္းဟာ နိုင္ငံတကာပတ္ၿပီး လုပ္ငန္းေတြမွာ ဦးေဆာင္လို႔ ရေနပါၿပီ ။ က်ေနာ္တို႔တေတြ ဘြဲ႕ယူတာက ဒီအလုပ္ေလးမပင္ပန္းဖို႔အတြက္ပဲလား ?

  ျမန္မာျပည္ပညာေရး ဘယ္ေလာက္ထိ ေနာက္က် ေနလဲဆိုတာ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္ ။ ရံုးမွာအလုပ္လုပ္တဲ႔ စာေရးမတစ္ေယာက္။ ျမန္မာစာနဲ႔ဘြဲရတာပါ ။ ရံုးစာစီခိုင္းတာ စီမတတ္ပါဘူး ။ နိဒါန္း စာကိုယ္ နိဂံုး ကို ေရာ သိလား လို႔ေမးေတာ႔ ။ စာစီစာကံုးမွာ အပိုဒ္ခြဲေရးရတဲ႔ဟာ ေလာက္ပဲသိတယ္တဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိပါဘူးတဲ႔ ။ ကဲ ရင္ေမာစရာႀကီးဗ်ာ ။ အလၤကာ ရသေတြ ကာယံ နေဘ ေလးခ်ိဳး ေဒြးခ်ိဳး သျဖန္ စတာေတြဘာေတြ ဆက္မေမးရဲေတာ႔ဘူး ။ ျမန္မာျပည္မွာေန ျမန္မာနိုင္ငံမွာႀကီး ျမန္မာစကားကိုေျပာ ျမန္မာစာနဲ႔ဘြဲ႕ရထားတဲ႔ လူငယ္တစ္ေယာက္က ျမန္မာလိုစာစီ မတတ္ဘူးဆိုေတာ႔ သိပ္ရွက္ဖို႔ေကာင္းတဲ႔ အရာပါပဲ ။ ဒီေလာက္ထိေတာင္ ျမန္မာျပည္ ပညာေရးက ေအာက္က်က်န္ခဲ႔ၿပီလား ။ ဘြဲ႕ကို အားမကိုးနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ေလ႔လာႀကိဳးစား ဆိုတဲ႔စကား ကို ၾကားဖူးတယ္ ။ အဲ႔လိုဆိုရင္ တကၠသိုလ္ေတြ ဘာလို႔ဖြင္႔ေနဦးမလဲ ။ ဘာလို႔ ဘြဲ႕ေတြေပးေနေသးလဲ ။ ဘြဲ႕ရတစ္ေယာက္အတြက္ အနည္းဆံုး အေျခခံထက္ေတာ႔ သာေနရမယ္လို႔ ထင္တယ္ ။ ဒါအနည္းဆံုးကိ္ုပဲ ေျပာနိုင္ေသးတာပါ ။ ေအာင္ယံုသက္သက္မဟုတ္ပဲ သူတို႔အတြက္ရပ္တည္လို႔ရမယ္႔ အေျခေနတစ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးရမယ္ ။ "ကေလးေတြဟာ ေက်ာင္းမွာ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနခဲ႔ရၿပီး လိုအပ္တဲ႔ ပညာရပ္ေတြ မတတ္ေျမာက္ရင္ ပညာသင္မႈရဲ႕ အဓိကအခ်က္ကဘာလဲ " ဆုိုတဲ႔ Education for All Global Moring Report ျပဳစုေရးအဖြဲ႕ ဒါရိုက္တာ ေပၚလင္ရို႕စ္က ေမးခြန္းထုတ္ခဲ႔ဖူူးပါတယ္ ။
                     လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဥေရာပခရီးစဥ္တစ္ခုအျဖစ္ လန္ဒန္သို႔ ေရာက္ခဲ႕စဥ္ ေျပာခဲ႔ဖူးပါတယ္ " University life has been shattered because of a percieved need to keep students in order " " ေက်ာင္းသားမ်ားကို ထိန္းနိုင္ရန္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားဘဝကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္သည္ " ။ တကယ္ပဲ အဲ႔ေလာက္ထိေတာင္ ျမန္မာျပည္ပညာေရး ေနာက္က်ေအာင္ ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ႔တာလား ။ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္အတြက္ ပညာေရးကို အဓိက အခန္းက႑ အျဖစ္ ကမ႓ာတစ္ဝွမ္းက သတ္မွတ္ထားပါတယ္ ။ စင္ကာပူ နိုင္ငံရဲ႕ ဂုရုႀကီး လီကြမ္ယု က ေျပာသြားခဲ႔ဖူးတယ္ ။ " Our nation must be intelligent country in 2015 "လာမယ္႔ ၂၀၁၅ ခုနွစ္မွာ ငါတို႔နိုင္ငံဟာ ကမ႓ာ႔ဥာဏတိုင္းျပည္ ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ္ တဲ႔ ။ ဒီလိုေကြ်းေက်ာ္ခဲ႔တာပါ ။ ၁၈၂၃ ခုနွစ္ ျမန္မာကိုအဂၤလိပ္စတင္ နယ္ခ်ဲ႔ၿပီး နွစ္၁၀၀ နီးပါးအၾကာ ၁၉၂၀ မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ စတင္ဖြင္႔လွစ္ ေပးခဲ႔တယ္ ။ ပညာေရး ေပၚေပါက္လာအၿပီး ၂၈ ႏွစ္ပဲၾကာလိုက္တယ္ ၁၉၄၈ မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး လြတ္လပ္ေရးရတယ္ ။ ဒါဟာ ပညာေရးရဲ႕ မည္မ်ွအေရးပါေၾကာင္းသက္ေသျပေနတဲ႔ အခ်က္တစ္ခ်က္ပါပဲ ။

 သို႔ျဖစ္ပါ ၍ အေၾကာင္းမညီညြတ္လို ေဘာင္းဘီပဲခြ်တ္ၿပီး တစ္မ်ိဳးအေညာင္းမျဖစ္ေစဖို႔ ပုဆိုးေျပာင္းဝတ္ ေသာ္ၿငားလည္းပဲ ေမ်ွာ္လင္႔ေနတဲ႔ ေခတ္မွီဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေသာ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီသို႔ ေရာက္ရွိရန္ အလို႔ငွာ ပညာေရးစနစ္ေကာင္းမြန္မွန္ကန္မႈ နွင္႔အတူ ပညာရည္ျမင္႔မား၍ ေတြးေခၚနိုင္စြမ္းရွိေသာ ထက္ျမက္သည္႔ အနာဂတ္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ား ေပၚထြက္လာေရး ၊ ခံ႕ညားထည္ဝါေသာ တကၠသိုလ္ ဂုဏ္နွင္႔ေလ်ာ္ညီေသာ အေျခေနေကာင္းမ်ား ေပၚေပါက္ေရးအတြက္ ဆက္လက္ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ေပးရန္ သင္႔ပါေၾကာင္း ေက်ာင္းသားလူငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေရးသား တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္ ။
   ိ

ပညာကို အေျခခံေသာ အေျခခံပညာမွသည္ အနာဂတ္ နိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီသို႔

တစ္ေန႔က ၾကားလိုက္ရေသာ သတင္းဆိုးေၾကာင္႔ ဤစာေလးကို မေရးမျဖစ္ ေရးမိသည္ ။ ၇ တန္းကေလးမ်ားအား မူးယစ္ေဆးသံုးစြဲေၾကာင္း စစ္ေဆးေတြ႕ရွိသည္ဆိုသည္႔ သတင္းး ။ ပညာသင္အရြယ္ တိုင္းျပည္အနာဂတ္ျဖစ္လာမည္႔ ကေလးငယ္မ်ား၏ စာရိတၱပိုင္းသည္ ခ်ိဳ႕ယြင္းသည္ထက္ ပိုဆိုးလာခဲ႔ေပၿပီ ။ တစ္ဆက္တည္းဆိုသလို ေတာင္ဒဂံုျမိဳ႕နယ္ ၌ ၁၇နွစ္သာသာ လူငယ္တစ္စု၏ လူမိုက္ဆန္ဆန္ ဓါးျဖင္႔ ဝိုင္းဝန္းခုတ္သတ္သည္႕ သတင္းပင္ဖတ္လိုက္ရသည္ ။ ေဒသခံျပည္သူမ်ား က တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို မ်က္ေစာင္းထိုးၾကသည္ ။ မွန္သင္႔သေလာက္သာမွန္သည္ ။ သို႔ေသာ္ အဓိကမက် ။ လူငယ္တို႔၏ စိတ္ဓာတ္ အက်င္႔စာရိတၱမ်ားသည္ ေအာက္ဆံုးအဆင္႔သို႔ ေရာက္ရွိေစခဲ႔ေသာ အေၾကာင္းမွာ အဘယ္နည္းး ။ "အမ်ိဳးသားစည္းကမ္းအစ စာသင္ေက်ာင္းက " ဟူေသာ ေဆာင္ပုဒ္ကို အေတြးထဲေျပးျမင္မိေစသည္ ။
 
    ယခုေခတ္အခါတြင္ လူငယ္မ်ားသည္ စိတ္ဓာတ္က်လြယ္ တက္လြယ္ ျဖစ္သည္ ။ စိတ္ပင္ပန္းျခင္း စိတ္မေပ်ာ္ျခင္းတို႔နွင္႔ ႀကံဳေတြ႕ၾကလ်ွုင္ ထြက္ေပါက္ရွာၾကသည္မွာ လူငယ္ ၁၀ ဦးတြင္ ၈ ဦးေလာက္ကိုအမ်ားစု ေတြ႕ရတတ္သည္ ။သူတို႔၏ နည္းစပ္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္မွ အတုမွားမ်ားယူမိတတ္ၾကသည္ ။ ဒီအတြက္ မည္ကဲ႔သို႔ လမ္းေၾကာင္းတည္႔မတ္ေပးမည္နည္း ။ လူငယ္မ်ားတြင္ အေရးႀကီးဆံုးဟူေသာ စိတ္ဓာတ္နွင္႔စည္းကမ္းမွာ ေပ်ာက္ဆံုးေနသည္ ။
 စိတ္ဓာတ္ စည္းကမ္း ပညာဟူေသာ ပညာေရး၏ အဓိက ရည္မွန္းခ်က္ ၃ ရပ္မွာ ေမွးမွိန္သထက္ ေမွးမိွန္ေနေပၿပီ ။ ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ပထမဦးဆံုး ဦးစားေပးရည္ရြယ္ခ်က္မွာ စိတ္ဓာတ္ ျဖစ္သည္ ။ ထိုေနာက္မွာမွ စည္းကမ္းေကာင္းျခင္း က ဒုတိယအေနျဖင္႔ ကပ္ပါလာသည္ ။ မည္မ်ွပင္ ပညာေတာ္ တတ္ လင္႔ေပမူ စိတ္ဓာတ္ယုတ္ညံ႕ကာ စည္းကမ္းပ်က္ေနလ်ွင္ ပညာရွိျခင္း၏ အက်ိဳးမွာ အလကားပင္ ။ တိုင္းျပည္အတြက္ပင္ အေတာ္ နစ္နာေစသည္ ။ ကေလးငယ္မ်ား၏ စာရိတၱပိုင္းနွင္႔ လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ နယ္ပယ္မွ အသိပညာမ်ားအား သင္ၾကားေပးရန္ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ သတ္မွတ္္ ေပးထားသည္ ။အေျခခံပညာ အလယ္တန္း အဆင္႔မွာ ပဥၥမတန္းကေန အ႒မတန္းအထိ စိတ္ဓာတ္ဖြံ႕ျဖိဳ႕ေရးဘာသာရပ္အေနနဲ႔ "စာရိတၱ / ေလာကနီတိ " ကို တစ္ပတ္စာသင္ခ်ိန္ ၂ ခ်ိန္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတာ ေတြ႕ရသည္ ။ စာသင္ခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္ကို ၄၅ မိနစ္သတ္မွတ္ထားေသာေၾကာင္႔ တစ္ပတ္လ်ွုင္ စာရိတၱျပဳ ျပင္ခ်ိန္အေနျဖင္႔ မိနစ္ ၉၀ သာရပါသည္ ။ ထို မရွိမဲ႔ရွိမဲ႔ ၂ ခ်ိန္ေလးကိုပင္ ဆရာ/ဆရာမမ်ားက စာသင္ခ်ိန္အျဖစ္ယူကာ ေက်ာင္းျပဌာန္းစာမ်ားသင္ၾကားၾကသည္မွာ ကြ်န္ပ္တို႔ ငယ္စဥ္ခါမွစ၍ ယခုအခ်ိန္ထိပင္ေတြ႕ေနရသည္ ။
    ထိုအျပဳအမူမ်ားအား အတတ္နိုင္ဆံုးေလ်ွာ႔ခ်ကာ ေက်ာင္းေနကေလးမ်ားအတြက္ စိတ္ဓာတ္ပိုင္း တိုးတက္ေစရန္ ပညာေပးသင္ၾကားေစခ်င္သည္ ။
ထိုကဲ႔သုိ႔ေသာ အျပဳအမူေၾကာင္႔ ကေလးမ်ား စိတ္ပင္ပန္းၾကရသည္ ။ မနက္မိုးလင္းလ်ွင္ က်ဴ ရွင္ ခ်ိန္္မွစ၍ ညမိုးခ်ဳပ္ ဝိုင္းမ်ားစာသင္ခ်ိန္ထိ ကေလးမ်ားမွာ မနားရ ။ ေက်ာင္းစာသင္ခ်ိန္ျဖင္႔ပင္ လံုးပန္းေနရသည္ ။ ျပင္ပေလာက ဗဟုသုတမ်ားမွာ သူတို႔အတြက္ေတာ႔ ေရႊကဲ႔သို႔ ရွားလွသည္ ။ေက်ာင္းစာမ်ားအား ၿငီးေငြ႔လာတတ္သည္ ။ ထိုမွ် အခ်ိန္ျပည္႔သင္ၾကားေနေသာစာမ်ားသည္လည္း ေဘာင္ခတ္ထားေသာ သင္ၾကားမႈျဖင္႔ပင္ ။ ဆရာအတိုင္းသာ မေရးပါက အမွတ္မရေပ ။ ကေလးမ်ားမွာ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ကို မသံုးတတ္ေတာ႔ ။ ဘာမဆို ဘိုင္ဟတ္ က်က္သည္႔နည္းစနစ္ၾကီးက ေခါင္းထဲသို႔ mind-set တစ္ခုအေနျဖင္႔ ေရာက္ရွိသြား ၏ ။ ေနာင္ျပန္ျပင္ရန္ ခက္ခဲသြားေစသည္ ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားထိုသို႔ စနစ္ဆိုးႀကီးက ဖံုးလႊမ္းေနေတာ႔ သည္ ။ ထိုသို႔ေသာ ဆရာဗဟိုျပဳ သင္ၾကားေရးစနစ္ကို ျပဳ ျပင္သင္႔ၿပီ ။
       တိုးတက္ေသာ နိုင္ငံမ်ားတြင္ မူ ေက်ာင္းသား ဗဟိုျပဳ သင္ၾကားေရး စနစ္ကို အဓိကထား လုပ္ေဆာင္ၾကသည္ကိုေလ႔လာေတြ႕ရွိရသည္ ။ ထိုစနစ္ နွစ္ခု၏ ကြာျခားခ်က္မွာ အေတာ္အတန္ပင္မ်ား လွ၏ ။ ခ်ဥ္းကပ္ပံုျခင္းမွာ မ်ားစြာ ကြဲျပားလွသည္္ျဖစ္၍ ရလဒ္ အက်ိဳးတရားမ်ားမွာလည္း အေတာ္အတန္ကြာဟ ေစသည္ ။

ဆရာဗဟိုျပဳ စနစ္မွ ရရွိလာမည္႔ အက်ိဳးတရားမ်ားမွာ -
 (၁) စည္းကမ္းတင္းက်ပ္ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈကိုခံရၿပီး ႏႈတ္တိုက္အာဂံုေဆာင္ကာ ရြတ္ဆိုျပ ၊ ေရးသားျပနိုင္မွ လူေတာ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ျခင္းခံရသည္ ။

(၂) ေတြးေတာဆင္ျခင္မႈကို ဦးစားမေပးသည္႔ သင္ၾကားမႈကိုခံရသျဖင္႔ ေက်ာင္းသားသည္ ကိုယ္ ပိုင္အစြမ္းအစျဖင္႔ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း ၊ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျခင္း ၊ ဖြင္႔ဆိုနိုင္ျခင္း မရွိေတာ႔ ။ ပါဝင္သည္႔ အခ်က္ေပၚတြင္ အမွတ္ေပးကာ မ်ားမ်ားရ ၊ မ်ားမ်ားေပး ၊ လူေတာ္ေရြး အေအာင္ေပးျခင္းခံရသည္ ။

(၃) အခ်က္အလက္မ်ားကို သိသည္ျဖစ္ေစ ၊ မသိသည္ျဖစ္ေစ ၊ နားလည္သည္ျဖစ္ေစ ၊ နားမလည္သည္ျဖစ္ေစ မ်ားမ်ားမွတ္မိေလ ေအာင္ျမင္ေလျဖစ္သည္ ။

ထို႔ေၾကာင္႔ ဆရာဗဟိုျပဳ သင္ၾကားေရးသည္ ဆရာက သင္ၾကား ေက်ာင္းသားကနားေထာင္ စာအုပ္ထဲ ပါတာဖတ္ စနစ္ျဖစ္သည္ ။ ဆရာဆိုသည္မွာ ငါမပါ ပညာေရးသည္မျပည္႔စံုဟု ထင္ေနသည္ ။ ဆရာေပးမွ ရ ၊ ဆရာ သင္ျပမွ တတ္ ၊ ဆရာ မသင္ မေအာင္ျမင္ ဆိုသည္႔အေတြး ကို ေက်ာင္းသားမ်ားေခါင္းထဲ သံမိႈဆြဲ ေနေစသည္ ။

ေက်ာင္းသားဗဟိုျပဳ သင္ၾကားရာတြင္ အသံုးျပဳသည္႔ ဗ်ဴ ဟာမ်ားအေနျဖင္႔
 * မည္သို႔ေလ႔လာ သင္ယူရမည္ကို ေက်ာင္းသားနွင္႔ဆရာ ပူးေပါင္းအေျဖရွာၾကသည္ ။
* ေက်ာင္းသားတစ္ဦးခ်င္း၏ လိုအပ္ခ်က္ကို ဗ်ဴ ဟာ ေျပာင္းလဲ က်င္႔သံုးနိင္သည္ ။
* အသိပညာကို နယ္ပယ္စံုမွ ရယူပိုင္ခြင္႔ ရွိသည္ ။ ဥပမာ - စာအုပ္ ၊ အြန္လိုင္း ၊ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ၊ လူမႈကြန္ရက္ မ်ားမွ ရနိုင္ သည္ ။ ရ႐ွိလာသည္႔ အခ်က္အလက္မ်ားျဖင္႔ မိမိတို႔ ျပႆနာ မ်ားကို ေျဖရွင္းမႈ ျပဳတတ္လာသည္ ။

ထိုသုို႔ သင္ၾကားျခင္းျဖင္႔

(၁) နယ္ပယ္တစ္ခုတြင္သာမက ပညာရပ္နယ္ပယ္ေပါင္းစံုကိုပါ အေလးအနက္ထားလာသည္ ။

(၂) ေက်ာင္းသားသည္ သင္ယူမႈတြင္ စိတ္ဓာတ္ အျမဲတက္ၾကြေနမည္ ။ ေတြးေခၚမႈနွင္႔ စြမ္းေဆာင္ရည္ျမင္႔မားလာမည္ ။ ဥပမာ - ျပႆနာ မ်ားကို အေျဖရွာတတ္မည္ ။ ပိုင္းျခားေဝဖန္ သံုးသပ္တတ္မည္ ။ စုစည္းလုပ္ေဆာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္တတ္လာမည္ ။ ဆက္သြယ္ပူးေပါင္း အေျဖေကာင္းမည္ဟု နားလည္သေဘာေပါက္လာလိမ္႔မည္ ။

စသည္႔ အက်ိဳးတရားမ်ား ထြက္ေပၚလာေစသည္ ။

ယခုေခတ္တြက္ ေဆာင္ရြက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနေသာ ေက်ာင္းစာမ်ားေျပာင္းလဲျခင္း သင္ခန္းစာအေဟာင္းအစား အသစ္မ်ား စမ္းသပ္သင္ယူေစျခင္းတို႔သည္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ အစမ္းသပ္ခံသာျဖစ္ေနဘိသကဲ႔သို႔ ပညာသင္ၾကားရာတြင္လည္း မတူညီကြဲျပားမႈမ်ားရွိလာေစကာ စနစ္ေဟာင္းနွင္႔စနစ္သစ္ၾကား မ်ားစြာေနွာင္႔ေနွးမႈ ျဖစ္ေပၚေစဦးမည္ ျဖစ္သည္ ။

ထိုစနစ္အား မေျပာင္းလဲခင္ လက္ရွိရင္ဆိုင္ေနရေသာ ပညာသင္အရြယ္ေက်ာင္းေနကေလးမ်ား၏ အေျခေနမ်ားကို သက္ဆိုင္ရာ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ား ေက်ာင္းဆရာဆရာမ မ်ား မိဘမ်ားက ပူးေပါင္း ျမွင္႔တင္ေဆာင္ရြက္သြားရန္ လိုအပ္ပါသည္ ။


သို႔ျဖင္႔ပါ၍ အနာဂတ္ တိုင္းျပည္အတြက္ ေမ်ွာ္လင္႔ခ်က္လူငယ္ မ်ားျဖစ္ေသာ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ စိတ္ဓာတ္ စာရိတၱ စည္းကမ္းပိုင္းမ်ား ေကာင္းမြန္ၿပီး ပညာတတ္လူငယ္ မ်ားျဖစ္ေစရန္အတြက္ ဆရာဗဟိုျပဳ သင္ၾကားစနစ္မွသည္ ေက်ာင္းသားဗဟိုျပဳ သင္ၾကားေရးစနစ္သို႔ ေျပာင္းလဲ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရး ။ သင္ယူနိုင္မည္႔ ရင္းျမစ္အမ်ားဆံုးရွိသည္႔ ေနရာ ေဆာင္ရြက္ေပးေရး ။ ဥပမာ - စာၾကည္႔တိုက္ ၊ အင္တာနက္ ။ စသည္တို႔အား အထူးျမွင္႔တင္ကာ ။

သင္ယူမႈ မ႑ိဳင္ ေလးရပ္နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး

* အသိပြားဖို႔သင္ယူစို႔ (Learning to know )
* လုပ္ကိုင္တတ္ဖို႔ သင္ယူစို႔ ( Learning to do )
* အစြမ္းကုန္ဖြံ႕ျဖိဳးဖို႔ သင္ယူစို႔ ( Learning to be )
* အတူေနဖို႔ သင္ယူစို႔ ( Learning to live together )

စသည္႔ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအား တိုးတက္လာေသာ ေခတ္နွင္႔အညီ အေလးထား ေဆာင္ရြက္၍ ပညာေရးစနစ္ျမင္႔တင္ေစကာ ေခတ္မွီဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေသာဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံေတာ္သို႔ အနာဂတ္ လူငယ္လူရြယ္မ်ားျဖင္႔ ေလ်ွာက္လွမ္းနိုင္ရန္ အားထုတ္ေဆာင္ရြက္ရန္သင္႔ေၾကာင္း ႀကိဳးစားတင္ျပလိုက္ရပါသည္ ။